Najważniejszy, malutki gruczoł naszego ciała kontrolujący każdy aspekt naszego metabolizmu. Bez jego prawidłowego funkcjonowania inne gruczoły dokrewne nie będą działały właściwie. Tarczyca wydziela cztery różne hormony bez których nie moglibyśmy żyć! Mają one wpływ na każdą komórkę naszego ciała..
Zaburzenia hormonalne – czy ktoś z nas lub z naszego bliskiego otoczenia ich nie posiada?
Rzadko nazywa się je epidemią, a powinno się – szczególnie te mające podłoże autoimmunologiczne.
Mówi się w chorobach autoimmunologicznych o predyspozycjach genetycznych lecz jedno jest pewne, że przyczyną jest środowisko, przemysł XXI wieku (toksyny, pestycydy, przetworzona żywność). Zbyt szybkie tempo życia, ciągłe przemęczenie, niedobory snu, przewlekły stres, zanieczyszczenie wody i powietrza, nadmiar stymulatorów i stosowanie leków powodują osłabienie naszego układu immunologicznego, a nawet jego uszkodzenie. Układ odpornościowy dosłownie „wariuje” i atakuje komórki własnego ciała. Chorób o tym podłożu jest mnóstwo (cukrzyca typu I, stwardnienie rozsiane, reumatoidalne zapalenie stawów i wiele innych).
Choroba Hashimoto jest niedoczynnością tarczycy na podłożu autoimmunologicznym. Szacuje się, że ok. 90% przypadków niedoczynności tarczycy to właśnie Hashimoto. Pozostała część to niedoczynność zazwyczaj spowodowana niedoborem jodu. Natomiast w Hashimoto sytuacja jest bardziej skomplikowana, co powoduje trudniejszą diagnozę, nie wystarczy zbadać poziomu hormonów, niekiedy ów poziom jest prawidłowy a samopoczucie nadal kiepskie.
Każdy gruczoł dokrewny może wykazywać niedoczynność lub nadczynność. W przypadku tarczycy znaczną większość, rzędu 80%, stanowi niedoczynność. Powoduje ona zmniejszone wydzielanie niezbędnych dla organizmu hormonów.
# Główne objawy niedoczynności tarczycy:
Przybieranie na wadze, uczucie zimna, wahania nastroju, brak koncentracji, kłopoty z pamięcią, ciągłe zmęczenie, zaparcia, kłopoty ze snem, sucha, łuszcząca się skóra, wypadanie włosów, zaburzenia miesiączkowania.
# Główne objawy nadczynności tarczycy:
Spadek masy ciała, nerwowość, czerwone, swędzące plamy na skórze, nadmierna potliwość, kołatanie serca, drżenie rąk, biegunki, nieregularne miesiączki, wole.
Nie ma jednego, skutecznego remedium w autoagresji od lekarza bądź farmaceuty. Leczenie jest wielopoziomowe, ale przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to co jemy i czego używamy na co dzień. Powinniśmy zrezygnować z przetworzonej żywności, a skupić się na żywności świeżej, surowej, minimalnie przetworzonej najlepiej organicznej. Z pewnością musimy zrezygnować z używek tj. kofeina i cukier, które zwiększają wydzielanie hormonów stresu, który zaburzają pracę tarczycy.
1. Niedobór jodu
Niezbędny pierwiastek do funkcjonowania tarczycy. Jego niedobór nie tylko wpływa na funkcjonowanie tarczycy, ale również na ryzyko zachorowalności na nowotwory. Zalecana dzienna dawka jodu w Polsce wynosi 0,15 mg na dobę. Przeciętny Japończyk zjada dziennie ok. 14 mg !! Coś tu jest nie tak? W Japonii zachorowalność na raka piersi czy prostaty jest parokrotnie niższa, niż w krajach europejskich. Organizm wchłania jod dopóki się nim nie nasyci. Sądzono, że jesteśmy w stanie zmagazynować 20-50 mg jodu natomiast badanie, w którym podawano bardzo duże dawki jodu wykazało, że organizm był w stanie zmagazynować 1500 mg. Norma jodu jest wielokrotnie zaniżona. Jerzy Zięba w swojej książce mówi o zalecanej dawce rzędu 12,5 mg. Jak również podkreśla „jod sam w sobie nie jest niebezpieczny, natomiast w postaci organicznej molekuły jest i to bardzo”. Mamy dwa rodzaje jodu: organiczny i nieorganiczny.
Nieorganiczny jod znajduje się w preparatach, które dostaniemy praktycznie w każdej aptece tj. jodyna i płyn Lugola. Stosując jod nieorganiczny transdermalnie – smarując skórę (przedramienia, uda czy brzucha) organizm wchłonie taką ilość jodu jaką potrzebuje. Smarujemy i pozostawiamy na 12h, im szybciej nam plama zniknie tym organizm posiada większy niedobór jodu. Jod w postaci nieorganicznej kiedyś podawany był jako remedium na wiele chorób z bardzo dobrym skutkiem. Regularnie był spożywany wewnętrznie. Szacuje się, że jedna kropla płynu Lugola lub jodyny zawiera ok. 0,4 mg jodu. Sól kuchenna jodowana nie jest dobrym źródłem jodu, gdyż po otwarciu dodawany jodek potasu szybko się ulatnia, pomijając szkodliwość oczyszczonej soli kuchennej. Więcej w artykule https://farmaswietokrzyska.pl/sol-biala-trucizna-czy-lek/.
Zamiast podawać jod, który pozwoli tarczycy naturalnie wytworzyć swoiste hormony podaje się syntetyczne hormony (powszechny Euthyrox). Podejrzewa się, że istnieje związek między niedoborem jodu u matki, a poziomem IQ i szybkością czytania u dziecka. Należy uważać z jodem organicznym w chorobie Hashimoto jak i nadczynności tarczycy. Natomiast jod nieorganiczny nie posiada właściwości autoagresji.
Podsumowując transdermalna suplementacja jodu jest jak najbardziej wskazana nie tylko w schorzeniach tarczycy. 2-3 razy w tygodniu powinniśmy spożywać owoce morza lub glony. Uważajmy zaś na preparaty zawierające jod organiczny, gdyż łatwo można go przedawkować np. (kelp glon należący do brunatnic).
2. Fluor
Razem z innymi halogenami (bromem i chlorem) wypiera jod z naszego organizmu. Niestety te trzy pierwiastki dość mocno towarzyszą nam w codziennym życiu. W glebie, wodzie, herbatach, zbożach, środkach czystości oraz lekach (jest jednym z głównych składników leków na depresję, ale również można spotkać go w statynach – najpopularniejszej grupie leków stosowanych na miażdżycę tętnic).
Posiadamy je w nadmiarze, co przyczynia się do niedoboru jodu. Stąd gwałtowny wzrost chorób jodozależnych. Ponadto wykazują działanie silnie toksyczne i rakotwórcze. W ramach naszych możliwości możemy zminimalizować kontakt z tymi szkodliwymi pierwiastkami np. zamienić pastę do zębów i środki kosmetyczne na te, które są pozbawione fluoru. Fluor dosłownie niszczy komórki tarczycy. Stosowane duże dawki jodu będą wypierały wspomniane halogeny z organizmu.
3. Rtęć
Wielu ludzi ma jej pełne usta… Amalgamatowe plomby. Warto wymienić je na nietoksyczne. Rtęć z amalgamatu stale wchłaniana jest do organizmu w naszej jamie ustnej. Powoduje blokadę tarczycy.
4. Gluten i przetworzone węglowodany
Dokładnie ten przewijający się często temat glutenu, a dokładnie gliadyny w schorzeniach tarczycy ma istotne znaczenie. Niekiedy wyeliminowanie tego białka z diety powoduje znaczne polepszenie stanu zdrowia. Struktura molekularna glutenu jest prawie identyczna z komórkami tarczycy, co powoduję reakcję autoimmunologiczną. Bezwzględnie spożywanie wysokoprzetworzonych produktów glutenowych pogarsza stan tarczycy.
5. Kazeina
Kazeina jest głównym białkiem występującym w mleku. Szczególnie w schorzeniach tarczycy na podłożu immunologicznym, często występuje jednocześnie nietolerancja na białka: mleka, jaj, soi i zbóż. Nie zawsze jednak objawy nietolerancji będą na tyle wyraźne i silne, że w odpowiednim momencie podejmiemy decyzję o wyeliminowani ich z naszej diety. Warto od samego początku zastosować dietę eliminacyjną lub dietę z ich mocnym ograniczonym spożyciem. Nasi podstępni przyjaciele, którzy „niszczą” komórki tarczycy to głównie gluten i kazeina.
6. Pestycydy
Wszelkie stosowane środki ochrony roślin we współczesnym konwencjonalnym rolnictwie wykazują działanie estrogenne. Soja zawierające w sobie fitoestrogeny, powodujące wzrost globuliny wiążącej hormony tarczycy, co w konsekwencji zmniejsza ilość wolnych hormonów tarczycy oraz goitrogeny, które hamują wchłanianie jodu. Bez dwóch zdań w zaburzeniach tarczycy należałoby wyeliminować soję, natomiast bez obaw możemy spożywać soję poddaną procesowi fermentacji tj.: miso, natto i tempeh.
Większość lekarzy ostrzega również przed roślinami krzyżowymi (kalafior, brokuł, kapusta, rzepa, szpinak itd.) z powodu zawartości glukozynolanów, które giną podczas procesu fermentowania lub gotowania. Surowych należy unikać natomiast kapuśniak bądź kapusta kiszona niepasteryzowana jak najbardziej można spożywać.
Jak zadbać o naszą tarczycę? Jak sobie pomóc w schorzeniach tarczycy i na co zwrócić uwagę?
.. ciąg dalszy nastąpi 🙂
Zespół Farmy Świętokrzyskiej